дар он инсон зиндагӣ
мекунад ва обод месозад
Истеъмоли оби ифлос сарчашмаи бемориҳои сирояткунанда ва ҳодисаҳои фавти одамон дар саросари ҷаҳон гардидааст. Мувофиқи ҳисоботи Созмони Милали Муттаҳид, то соли 2025 аз се ду ҳиссаи аҳолии олам ба мушкилоти норасоии об дучор мегардад. Ин вазъият қариб тамоми дунёро ба ташвиш овардааст. Аз ин рӯ, ҳифзи захираҳои обӣ ва истифодаи сарфакоронаи онҳо яке аз масъалаҳои асосии имрӯзаи ҷаҳон аст.
Оромгоҳи Боғи Лучоб дар баландии барҳавои шаҳри Душанбе ҷой гирифтааст. Ин ҷо аксари бузургони адаб, илм, ситораҳои санъат, арбобони давлатӣ манзили абадӣ ёфтаанд. Аз гузаргоҳи марказӣ ва соҳили дарёчаи шӯхоби Лучоб андар фарози оромгоҳ санги мазори шоири машҳури сулҳпарвари ҷаҳон Мирзо Турсунзода намудор мегардад. Гӯиё ин шоири тавоно аз номи ҳамаи мадфанони ин қабристон, ки ҳама аҳли фазлу адабанд, мисраи обдори худро такрор месозад:
«Ошён гар мегузорӣ, дар баландиҳо гузор!»
Падарам Мустафоқул Ҷумъаев инсони заминӣ буданд. Бе ҳеҷ лофу газоф ва ҳамҳамаю дабдабаҳо ҳарф мезаданду меҳнат менамуданд.
Маҳаллаи Ӯрташиқ пас аз маҳаллаи Хоҷа Аҳрори Валӣ чун дарвозаи ноҳияи мо хизмат мекунад.
"Булварҳо дар ноҳия? Дар қишлоқ булвар чи лозим?" – гуфт ҷавобан ба саволи ман як рафиқам. Азбаски мо самарқандиён танҳо "Булвари Абрамов"-и шаҳрро медонем, ба назарамон чунин аст, булвар танҳо хоси даруни шаҳр аст. Аммо таърихномаҳо гувоҳӣ медиҳанд, ки дар марзи ноҳияи деҳотии ҳозираи Самарқанд ду булвар вуҷуд доштааст.
Маҳаллаи Кӯи Сахо, ки миёни мардум ва ҳуҷҷатҳои расмии давлатӣ бо номи Кӯсаҳо машҳур аст, таърихи ҳазорсола дорад. Ин диёри қадим ватани мардони баору номус, бонувони ҳунарманд ва оқила, ки барои фаровонӣ ва пешрафти соҳаҳои гуногуни ҷамъият заҳмат кашидаанд, мебошад.
Пирони ҷаҳондида мегуфтанд, ки дар интихоби духтар (келини оянда) тарафи домодшаванда ҳафт пушти аҷдоди духтарро бояд пурсон шаванд. Ба равшан намудани аслу насаби духтар, одоби оилаи ӯ, мавқеи хонадони ӯ дар байни аҳли гузар ва ғайраҳо кӯшиш намоянд. Ҳаракат кунанд, ки келиншавандаашон боақлу идрок, қобил, тарбиятдида ва босабру қаноат бошад. Баъди пурсуҷӯи зиёде ба келин намудани ӯ розӣ шаванд.
Дар яке аз субҳи бо сафои баҳорӣ занги телефони дастии яке аз фидоиёну ҷонсӯзони матбуоту адабиёт дар Самарқанд Озод Ҳамидзода баландтар садо дод. Ё ба назараш чунин расид, ки овози баландгӯяки он хеле боло шудааст...
Он айём Собирҷон дар синфи панҷ ё шашум таҳсил мегирифт. Тавассути оинаи нилгун барномаҳои гуногунро бо завқ тамошо мекард. Ба вай бештар дар назди микрофон истода шеър хондани шоирону ровиён писанд меомад. Ӯ хурд буд, вале бисёр шеърҳои Лоҳутӣ, Мирзо Турсунзода, Мирсаид Миршакар, Лоиқ Шералӣ ва дигаронро аз ёд медонист. Шояд аз ҳамин сабаб гоҳ-гоҳ аз латта ё бари курта «микрафон» сохта, назди ҳамсояҳо ва ҷӯраҳо ба ровии дӯстдоштааш Маҳмудҷон Воҳидов тақлидомез ҳунарнамоӣ мекард. Ҳозирон баъди қироати ғазалу рубоиёт кафкӯбӣ карда, мукофоташ медоданд.
- Ин писаратон албатта санъаткор ё хабарнигор мешавад, - мегуфтанд ба модараш ҳамсояҳо, - Ана, бинед, истеъдоди фавқулодда дорад.
Copyright © 2025. Субҳи Гулобод. Сайт материалларидан фойдаланганда www.gulobodtongi.uz манбаи кўрсатилиши шарт.
Матнда хатолик топдингизми? Матнни танлаб CTRL+ENTER босинг.