Соли 1996. Рӯзҳои аввали кор дар идораи «Овози Самарқанд» ҷонишини сармуҳаррир Хурсанд Ҷумъа маро ба шогирдӣ қабул намуда, маслиҳату супоришҳо медоданд. Ҳамеша таъкид менамуданд, ки пеш аз ҳама калиди дили мусоҳибамро ёбам.
Дар мамлакатамон ташкил шудани озмуни «Китобхони ҷавон» хонандагони мактаби моро низ рӯҳбаланд кард. Мо баробари дигар асарҳо китобҳои Бахтиёри Ҷумъаро хонда, баҳраманд шудем. Ба мо китобҳои бачагонаи «Маликаи доно», «Асали бобо» ва китоби «Хазинаи ханда» хеле маъқул шуданд. Аз ин рӯ, аз муаллимаи фанни забони модарӣ ва адабиётамон Наргис Нарзуллоева хоҳиш кардем, ки муаллифро ба мактабамон даъват кунанд. Ҳамин тавр, яке аз рӯзҳо устод Бахтиёри Ҷумъаро ба мактабамон таклиф карданд.
Аз пагоҳӣ саҳни мактаби рақами 16-ум намуди идона дошт. Зеро ҷамоаи муаллимон ва хонандагон аз вохӯрии ҳамсинфон – хатмкардагони соли хониши 1967-1968 (баъди 50-сол) хабардор буданд. Ба анҷумани пуршукӯҳ ва таърихӣ ҷиддан тайёрӣ дида, кӯшиш ба харҷ додаанд, ки табъи меҳмонон аз лаҳзаҳои нахустин болида гардад.
Имрӯзҳо дар тамоми соҳаҳо ислоҳот амалӣ мегардад. Аз ҷумла, мувофиқи Қарори Президенти Ҷумҳурияти Ӯзбекистон Шавкат Мирзиёев дар соҳаи таълим низ дигаргуниҳо рух дод. Бо мақсади таъмини таълими пайвастаи паиҳамии таълим Вазорати муассисаҳои таълими томактабӣ таъсис ёфт. Мақсад мустаҳкамнамоии таҳкурсии давлат ва таъмини ояндаи дурахшони мамлакат аст. Зеро дониши дар бачагӣ андӯхта нақшест дар санг. Аз ин рӯ, эътибор ба насли наврас, таълиму тарбияи он калон мебошад. Пас аз ҳамчун Вазорати ҷудогона фаъолият бурдани соҳа чӣ дигаргуниҳо ба амал омад. Дар ин бора мудири шӯъбаи таълими томактабии ноҳияи Самарқанд Дилфуза АЗИЗОВА чунин иброз дошт:
Сӯҳбати мо бо Ҳунарманди мардумии Тоҷикистон, директори Филармонияи давлатии Тоҷикистон ба номи Қандил Ҷӯраев, маҳбуби дилу дидаҳои шефтагони санъати волои мусиқии Шарқ Ҳоҷӣ Афзалшоҳ Шодиев дар рӯзҳои «Форуми тиҷоратии тадбиркорони вилояти Самарқанд ва вилояти Суғди Ҷумҳурияти Тоҷикистон», ки дар шаҳри Самарқанд гузашт, ба миён омад ва хеле тӯлонӣ буд.
Ҳоло ман дар идораи рӯзнома миёни суханварон сару кор дорам. Бо аҳли адабу омӯзгорон ва эҷодкорони асил қариб ҳар рӯз рӯ ба рӯ меоям ва сӯҳбат мекунам. Ҳамаашон аз устодони худ ёдрас мешаванд. Мегӯянд, ки дуогӯйи онҳо баробари падару модар, бобову бибӣ ҳамин устодонашон низ ҳастанд.
Чун меваи дӯстии ду мамлакати ҳамсарҳаду халқаш ҳамдили Ӯзбекистон ва Тоҷикистон бо раҳнамоӣ ва ташаббуси Президентҳои ду кишвар Шавкат Мирзиёев ва Имомалӣ Раҳмон рӯзҳои 20 -22 –юми апрели соли равон дар шаҳри Самарқанд миёни тадбиркорони вилояти мо ва вилояти Суғди Ҷумҳурияти Тоҷикистон Бизнес форуми тиҷоратӣ доир гардид.
Рӯзи якуми феврал барои ҳаводорони каломи бадеъ, муштариёни асарҳои ҳаҷвиву мазҳакавии Самарқанд Иди ханда аст . Маҳз дар ҳамин рӯзи соли 1953 ҳаҷвнигори воломартаба, адибу рӯзноманигори пуртаҷриба Бахтиёри Ҷумъа ба дунё омадааст. Яъне, устод Бахтиёри Ҷумъа ҳамроҳи янгамуллои мӯҳтарамаи мо, собиқадори маорифи халқ, илҳомбахши эҷоди устод Паттӣ Шарофова ба зинаи 65-умини умри азизаш қадам мегузорад. Қадамҳотон аз аввал то ба охир бехатар бодо, мегӯем!
Бахтиёри Ҷумъа бо доду фарёд чанги кӯчаҳои Ҷарқишлоқро ба осмон бардошта, аз давраи беғамии кӯдакӣ ҳаматарафа баҳравар нашуда, аз дасташ дошта, ба мактаби ҳаштсолаи рақами 47 оварданд, ки хонад.
Пас аз ҳашт сол гуфтанд:
– Маълумотат ҳатто миёна не, боз хонданат даркор!
Дар мактаби рақами 16–и маркази ноҳияи Самарқанд хонда, номаи камол гирифт ва боз ягон кас мабодо «хон» нагӯяд, худаш ба чапу рост нигоҳ накарда, соли 1970 рост ба Институти педагогии шаҳри Самарқанд рафта даромад. Сархушу сармасти бӯи боғи адабиёт солҳои донишҷӯияш паси сар гаштанду соҳиби диплом шуд ва дар чорроҳаи зиндагӣ ҳайрон монд. Хушбахтона, аз рӯи таомули ҳамон солҳо ба дасташ роҳхат доданд, ки ба ноҳияи Деҳнави вилояти Сурхондарё рафта, ба бачаҳои мардум дарс диҳад. Як сол муаллимӣ карда, фаҳмид, ки тамоми умр аз ӯҳдаи ин кор баромаданаш амри маҳол аст, кори рӯзноманигориро авло донист. Вале баъди гузаштани солҳо фаҳмид, ки кори журналистӣ аз кори омӯзгорӣ ҳам душвортар аст, аллакай ҷои қафоравӣ набуд. Ҳоло Бахтиёри Ҷумъа, ки дигар илоҷ надорад, хапу дам баробари корҳои рӯзноманигорӣ барои калонсолон ҳаҷвияҳо, барои хурдсолон ҳикояҳо, барои набераҳояш афсонаҳо менависад.
Устодро бо ҷашни мавлуди милод муборак гуфта, тамоми хушиҳои рӯзгору эҷодро таманно дорем.
ҲАЙЪАТИ ТАҲРИРИ «СУБҲИ ГУЛОБОД»
Марди пуррае аз мавзейи тозабунёди Гулобод то идораи рӯзномаи ноҳиявии “Гулобод тонги” (“Субҳи Гулобод”) ҳар субҳ роҳ мепаймояд. Бале, ӯ 38 сол боз, аз он давроне, ки рӯзнома номи “Шарқ тонги”-ро дошт ва дар мавзейи Хоҷа Аҳрори Валӣ маскан гирифта буд, ҳар саҳар роҳи ин идораи барояш муқаддасро аз зодгоҳаш - маҳали Боғимайдон пеш мегирад.
Дарвозаи манзили муҚаддас
- Ин дарвозаи оҳанине, ки мебинед, замоне тахтагӣ буд, дарича дошт. Аз он бузургони Оҳалик даро-баро кардаанд. Аз ин рӯ, агарчӣ хеле кӯҳна шудааст, он дарвозаро бо маслиҳати волидонам додарам Алиҷон вайрон накарда, ба як сӯ гузоштааст. Дуруст, ки замона куҳан гардад, ҷояшро қонуну қоидаҳои замони нав мегирад, лекин куҳандаврон ҳам қадр дошт, қимат дошт, нон дошт, намак дошт, аз он истифода бурда, сер шудем, устухонҳоямон шах шуд. Остонаи дарвозаи манзили бобоӣ низ барои мо муқаддас аст. Касоне, ки андаруни ин ҳавлӣ зиндагӣ доранд, низ муқаддасанд. Ба қадрашон имрӯз нарасем, фардо дер мешавад:
Copyright © 2025. Субҳи Гулобод. Сайт материалларидан фойдаланганда www.gulobodtongi.uz манбаи кўрсатилиши шарт.
Матнда хатолик топдингизми? Матнни танлаб CTRL+ENTER босинг.