Хубро ҳар кӣ хуб мегӯяд,
Хубӣ аз кори хуб мерӯяд.
Се марди бузург андар хиёбони Донишгоҳи давлатии Самарқанд зери чанорҳои азимҷусса қадам мезананд. Сӯҳбати онҳоро ғурриши муҳаррики мошинҳои ду ҷониби кӯчабоғ ва нигоҳу ғавғои одамони қади роҳ халал расонида наметавонад. Се чанори бузурги маърифат андар чанорҳои азимҷуссаи табиат дар боби адабиёт, фарҳанг, анъанаҳои равобити мадании ду халқи бародар - тоҷику ӯзбек ҳарф мазананд. Дар байн марди нуроние бо қомати хамида ҳар замон- ҳар замон дуди сигорашро дам кашида, бурун месозад. Аз ду ҷониб ду шогирди вафодораш ба ҳар ҳарфи устод гӯш андохта, сукут меварзанд, лабханде мезананд. Лабханд аз он шодмонӣ, ки аз ин нобиғаи давр академики Академияи улуми Ӯзбекистон, адабиётшиноси маъруф, доктори фанҳои филологӣ Ботурхон Хилъатпури Валихоҷа навгоние, мавзӯи тозае дар боби густариши илми калом дарёфтанд. Ва ин бегоҳ то субҳи дигар номи то ин дам ба вартаи гумномӣ расидаи ягон адибе рӯйи саҳифаи таърих меояд. Заҳматкашанд ин ду шогирд ҳам мисли устоди худ. Профессорон Қобилҷон Тоҳиров ва Шавкат Шукуров...
Мисолҳои омада куллан ифодагари аспанд. Мутолиа ва мушоҳидаи маводи ашъор ба мо имкон фароҳам овард, ки ба масъала андак равшанӣ андозем. Устод Рӯдакӣ дар яке аз мисраъҳои роҷеъ ба вожаи хингбед тафсир дода, оид ба хинг низ ишора мекунад. Яъне калимаи хинг дар таркиби хингбед чун яке аз аломатҳои он меояд:
Маҳсулотҳо дар қоғаз аз анбор баромад мекард, занаш бошад ба ҳисоби ошхона даромад мекард.
Агар мабодо назоратчӣ омада монад, ҳисобашро меёфтанд. Ба ӯ ришва дода гусел мекарданд. Роҳбари коллеҷ ҳам бо мудири анбор шарик буд.
ё худ робитаи фарҳангиву тадбирандешии халқҳои бародар
Дар рисолаҳои илмӣ ва сарчашмаҳои ба тадқиқи эҷодиёти Аҳмади Дониш бахшидашуда, хизматҳои ӯ дар инкишофи муҳити адабӣ, андешаҳояш дар соҳаи давлатдорӣ, соҳибкорӣ, маърифатпарварӣ, хештаншиносӣ, таъсис ва бунёди муассисаву корхонаҳо бо далелҳои раднопазир баён гардидааст Ғояҳои пешқадами Аҳмади Дониш дар ҷодаи давлатдорӣ, бунёдкорӣ, фарҳангдӯстӣ чун баҳри пургавҳар арзиши худро дорад. То имрӯз аз маорифпарвари бузург “Қомусул-аъзам”, “Меъёрул-тадайюн” “Манозирул-кавокиб”, “Рисола фиаъмолул-кура”, “Мунтахабул-аҳком”, “Истиғроҷи бул ва балат”, “Ҷомеъул-ҳикоёт” ва ғайра боқӣ мондааст.
Дар маҳфили ошиқона яке аз сарояндагони маҳбуб бо оҳанги хуше ин байтҳои обдори Лоиқ Шералиро замзама менамуд:
Чӣ суд аз зар, ало ёри зарафшонӣ, ҷавонӣ рафт,
Чӣ ҳаз аз лаъл, ало шӯхӣ бадахшонӣ, ҷавонӣ рафт...
Чунин ном дошт тадбире, ки дар муассисаи таълими томактабии рақами 24 баргузор гардид. Дар он тақдимоти китобҳои бо ташаббуси Вазорати таълими халқи ҷумҳурияти Ӯзбекистон ва Бонки ҷаҳон ба табъ расида, шуда гузашт.
“Дар ин Ватани озоду обод азиз аст инсон”. Барҳақ, дар замири тамоми қарору фармон ва имкониятҳое, ки дар ҷумҳурияти мо амалӣ мегардад, садои ҳамин шиор танинандоз мегардад. Новобаста аз ирқу нажод, мазҳабу миллат ва норасоиҳои ҷинсиву сиҳатмандӣ ҳама шахс наберагони Ҳазрати Инсон аст. Аз ин рӯ, ҳангоми муносибат бо вай бояд ҳамин салобати ӯро ба назар гирифт.
Мувофиқи қарори 237-уми Президенти Ҷумҳурияти Ӯзбекистон аз 10-уми августи соли 2015 дар назди Иттифоҳодияҳои тиббӣ шӯъбаҳои иҷтимоӣ таъсис ёфтааст. Бо мақсади огоҳӣ ёфтан аз фаъолияти идораи мазкур бо мудири шӯъбаи иҷтимоии Иттиҳодияи тиббии ноҳияи Самарқанд Салимҷон Худойназаров ҳамсӯҳбат гардидем.
Дар мактаби деҳаи Боғимайдони ноҳияи Самарқанд омӯзгор будам. Тобистони солҳои 80-и асри гузашта ҳангоми таътил бо рафиқонам ба шаҳри Панҷакент рафтем. Шаҳрро тамошо ва дар боғи шаҳр истироҳат кардем.
Copyright © 2025. Субҳи Гулобод. Сайт материалларидан фойдаланганда www.gulobodtongi.uz манбаи кўрсатилиши шарт.
Матнда хатолик топдингизми? Матнни танлаб CTRL+ENTER босинг.