Шамсибобо фарзанди калонии Қурбонбобои гулбоғист. Шукр, синнаш ба зинаи садуми умр мерасаду ҳоло бардаму солим аст. Охир, ӯ соли 1922 таваллуд ёфтааст.
Бе ҳеҷ муболиға тамошои дискҳои фаҳши бадахлоқона, барномаҳои зӯроварӣ дар интернету намоиши алоқаҳои ҷинсии беникоҳ дар телефонҳои мобилӣ ба ҷудошавии оилаҳои ҷавони бе таҷрибаи сода сабаби асосӣ шуда истодаанд. Оила зинаи асосӣ ва пайвандии миёнаи фард ва ҷомеа буда, устувории он устувории ҷомеа аст. Беҳтар мешуд арӯсу домод то оила барпо кардан бомаълумот бошанду касбу кори доимӣ ва ризқрасони онҳо шуданаш шарт аст. Пеш аз тӯйи арӯсӣ хонаи истиқоматӣ аз молу мулк захирае дошта бошанд дар устувории оилаашон ин манбаъҳо ёрии бузург мерасонад.
ва интихоботи раисон
Инак, баҳори оламафрӯз бо насимаки форам, гулҳои рангорангу зебояш ва накҳати атромезаш меҳмони диёри босахои мост.
Онон, ки куҳан буванду онон, ки наванд,
Ҳар як паи ҳамдигар якояк бишаванд.
В-ин мулки ҷаҳон ба кас намонад ҷовид,
Рафтанду равему боз оянду раванд.
Чӣ тавре, ки аз тариқи расонаҳои ахбори умум огоҳед, моҳи майи соли ҷорӣ дар мамлакатамон ба муносибати ба охир расидани муддати ваколати раисон (оқсақолон)-и Ҷамоати шаҳрвандон интихоботи навбатӣ чун ҷараёни сиёсӣ баргузор мегардад.
Наврӯз яке аз қадимтарин идҳои миллист. Ривоят аст, ки ин ҷашнро Ҷамшед асос гузоштааст. Ин ҷашн дар моҳи аввали баҳор, ки Фарвардин ном дорад, баргузор мешавад. Дар ин рӯз офтоб ба хатти устувор меояд ва шабу рӯз баробар мешаванд. Рӯзи якуми Фарвардинро рӯзи якуми баҳор - саршавии киштукор, бедоршавии табиат, олами наботот, такмили дунёи нав медонистанд. Аз ин лиҳоз, Наврӯз иди даромадани баҳор, саршавии киштукор мебошад. Наврӯзро дар баъзе ноҳияҳо "Иди сари сол" низ меноманд.
Мардум бахусус занон, нисбати суманак, ки дар Самарқанди мо сумалак мегӯянд, андешаи аҷиб доранду онро бо мурод, бо орзуҳо пешвоз мегиранд.
Суманак дар ҷӯш, мо кафча занем,
Дигарон дар хоб, мо дафча занем.
ё худ ёди нахустин устоди ман
Фаромӯш макун ҳаққи устоди илм,
Ки бар ҳиммати ӯст бунёди илм.
Агар дар дилат меҳри устод нест,
Ба дасти умеди ту ҷуз бод нест.
Одатан халқи мо Наврӯзро дар давоми як моҳ ҷашн мегирифт. Ҳар рӯз маросимҳои гуногун гузаронида мешуд. Дар Наврӯз маросимҳои хонабарорӣ, бийи пурӣ, оштикунӣ, устоталбон ва ғайраро мардум бо кайфияти болида ва ихлос иҷро менамуд. Ин маросимҳо хешу табор, ҳамсояву ошноҳоро ба якдигар боз ҳам наздик намуда, меҳру муҳаббат, самимият, қадршиносӣ, ҳамҷиҳатӣ барин хислатҳоро бедор мекард. Оиди ин ва дигар маросимҳо мо бо чанде аз пирони рӯзгордида пурсон шудем.
" Марде, ки ҳамсарашро мапартояд, "свининный грипп" шавад.
Copyright © 2025. Субҳи Гулобод. Сайт материалларидан фойдаланганда www.gulobodtongi.uz манбаи кўрсатилиши шарт.
Матнда хатолик топдингизми? Матнни танлаб CTRL+ENTER босинг.